McDONALD & DODDS/ŞÜPHELİ PAZAR, ITV/PAZAR, KANAL 4
Değerlendirme: 
TV programları tehlikeli bir yer. Primetime, genellikle çekici genç kadınların cesetleriyle doludur ve kişisel sorunları olan buruşuk, bitmiş bir dedektifle karşılaşmadan televizyonu zorlukla açabilirsiniz.
Yine de bundan yeterince yararlanamıyoruz: reytinglere gelince suç ödüyor. Bu hafta türün çok farklı iki yorumu sunuldu. İlki, ITV’nin McDonald & Dodds’u, Midsomer Murders gibi klasik İngiliz dizileri geleneğinde baştan sona ilgi çekici bir mash-up.
İkincisi, Channel 4’ün Şüphelisi, Wallander ve The Killing gibi Scandi-noir başarılarını anımsatan, kara kara düşündüren bir olay.
İkisinden de çok keyif aldığımı itiraf ediyorum. Şüpheli lezzetli bir deneyim ve McDonald & Dodds daha çok lezzetli, hafif ve kabarık bir tiramisu, ancak birlikte tatmin edici bir dedektif draması yaptılar.
Şüpheli’de, James Nesbitt (resimde) paramparça olduğu kadar paramparça olmayan bir adamı oynuyor. Sahne, açılış jeneriğinde, Joely Richardson, Ben Miller, Richard E Grant, Anne-Marie Duff gibi yıldız oyuncuların birer birer kameraya kasvetli bir bakış attıkları sahnede geçiyor.
Sarah (resimde) Şüpheli ve McDonald ve Dodds’un tatmin edici bir dedektif draması olduğunu söylüyor
Şüpheli’de James Nesbitt, paramparça olduğu kadar paramparça olmayan bir adamı oynuyor. Sahne, açılış jeneriğinde, Joely Richardson, Ben Miller, Richard E Grant, Anne-Marie Duff gibi yıldız oyuncuların birer birer kameraya dik dik bakmasıyla geçiyor.
Mesaj açık: Burada bir lorra gülmez. Karakteri dedektif Danny Frater (yukarıda), rutin bir kimlik kontrolü sırasında cenaze levazımatçısının levhasında yabancılaşmış kızını keşfettiğinde, Nesbitt kısa süre sonra her duyguyu zorlar.
Bu kadar çok acı katmanının tek bir adamın yüzünde aynı anda görünebileceğini kim bilebilirdi: bu mükemmel bir oyunculuk. Yas tutan baba, kayıp çocuğunun yaşamının derinliklerine inerken, yavaş yavaş bir dehşet ortaya çıkıyor.
Gergin, karmaşık, kafa karıştırıcı ve yön yoğun. Örneğin, ilk bölümün tamamı tek bir yerde geçiyor, cenaze levazımatçısının laboratuvarı, baba ve kızı kendi yarattıkları cehennemde yerin altında hapsolmuş durumda.
Sarah, McDonald & Dodds’un Midsomer Murders gibi klasik İngiliz dizileri geleneğinde tamamen ilgi çekici bir karışım olduğunu söyledi.
Bir adamın yüzünde aynı anda pek çok acı katmanı görünür oldu
Zeki ve çok çekici. Dört bölüm izledim. Yine de, Şüpheli’nin ağızda bıraktığı acı tadı ortadan kaldıracak bir şeye ihtiyacım vardı ve McDonald & Dodds tam da gereken şeydi.
Şimdi üçüncü serisinde, BBC3’ün İnsan Olmak filminde küstah bir vampir oynadığından beri sevdiğim bir aktör olan Jason Watkins’i DS Dodds olarak canlandırıyor. Kitapçı kişiliği, Tala Gouveia’nın dinamik DCI McDonald’sı (en solda, Dodds ile) için mükemmel bir folyo.
Şüpheli gibi, kendi tarzında klişe. ‘Şimdi ne yaptı?’ polisler geldiğinde bir şüphelinin annesini tutar. “Kesinlikle bir şeyler saklıyor” diyor McDonald, kanamanın bariz olduğunu belirterek. Yine de, suçlu Agatha Christie tarzı bir mutfak masası etrafında senaryosunda ortaya çıktığında mutlu bir şekilde izledim. Ne derler bilirsiniz: bozuk değilse…
- Birkaç hafta önce her zamanki gibi Antiques Roadshow’u izlemeye başladım ve bunun yerine Top Gear (Pazar, BBC1) sunulduğunda biraz huysuzdum. Ama hoş bir sürpriz oldu. Paddy McGuinness, Andrew Flintoff ve onların anneleri gibi davranan Chris adında biri – eski tip polis arabalarında (Morse’dan gerçek Jaguar Mark 2, Magnum PI’nin Ferrari’si) dolaşmak çok eğlenceliydi. Freddie Flintoff, bir Sinclair C5’i saatte 60 milden daha hızlı gitmek için Norveç’e gitmeden önce Ford Raptor’la tepeciklerin üzerinde bovling yaparken, içimdeki ladet’im tutsak olmuştu.
Bunun için çamura git… evde!
Sarah Vine, televizyonda yayınlanmadığı zamanlarda Glastonbury’ye gittiğini, ancak şimdi BBC’den duvardan duvara bu hafta sonu izlenebileceğini söyledi.
Yaklaşık bir milyon yıl önce Glastonbury’ye bir kez gittim. O zamanlar televizyonda yayınlanmıyordu ve medya da yoktu (muhtemelen bir lütuf, her şey düşünüldüğünde), bu yüzden en sevdiğiniz grupları görmek istiyorsanız aslında ortaya çıkmanız gerekiyordu. Bu hafta sonu duvardan duvara yayın yapan ve ilk kez BBC1’e yükselten BBC sayesinde, artık kendi koltuğunuzun rahatlığında keyfini çıkarabilirsiniz. Tüm kazançlar, acıların hiçbiri.
KARAYİP KÜLTÜRÜNÜN GÜNEŞLİ BİR DİLİMİ
LENNY HENRY’S KARAYİPLER BRİTANYA ÇARŞAMBA, BBC 2
Değerlendirme:
Lenny Henry’nin yeni programı Sarah’yı Notting Hill Karnavalı’nın kökenleri, kiralık partiler ve ska gibi kavramlar konusunda eğitti.
Ekranda bir komedi unsuru olarak Lenny Henry ile büyüyen birçok insan gibi, ben de son yıllarda yeni, daha ince ve çok daha ciddi Henry’ye alışmak zorunda kaldım. Ve bir şey biliyor musun? Bunu izledikten sonra sanırım ondan oldukça hoşlanıyorum.
Bunu gerçek bir eğitim (ya da Henry’nin heybetli annesinin deyimiyle, 1970’lerde Dudley’de büyürken onu ‘bağlantıya geçmeye’ teşvik etme şekliyle ‘eğitim’) buldum, en azından beni pek çok harika karakterle tanıştırdığı için değil. hiç duymadığım kavramlar.
‘London is the place for me/London, this love city’ şarkısını söyleyen kalipsonyalı Lord Kitchener gibi insanları biliyordum ama 1950’lerde Tonight şovunda güncel olayları müziğe çeviren Cy Grant’i hiç duymamıştım. veya Edric Connor, Royal Shakespeare Company ile sahne alan ilk siyah aktör.
Ska, kiralık partiler, Lord Tropical the Soundmaster (özellikle acımasız bir ses sistemi), Notting Hill Karnavalı’nın (solda), Carmen Munroe, Prince Buster, Paul Dash ve daha pek çok şeyi öğrendim.
Kaçınılmaz olarak, Kafkasyalı bir inanca sahip olan bizler için bazı rahatsız edici anlar oldu – Notting Hill yarış isyanları, dazlak haydutların görüntüleri – ama burada kinden çok daha fazla kutlama vardı ve her şey tipik Karayip iyi mizahıyla çekildi – ve tabii ki o tanıdık, boğuk kahkaha.
Kaynak : https://247newsaroundtheworld.com/crime/sarah-vines-my-tv-week-dark-and-brooding-or-light-and-fluffy-tv-crime-pays/